Da´s weer even geleden!

Ha Hollandertjes :D
Het werd maar weer eens tijd voor eenb nieuwe post, want ik hoorde al weer van verschillende kanten dat er honger naar leesvoer heerste. Eens even zien...wat heb ik allemaal beleefd? :P Tja. De jongens van mijn groep kunnen steeds beter met me opschieten. Ik merk dat ik steeds meer woordjes Portugees oppik, en hier en daar ontglippen me zelfs korte zinnetjes :0 Afgelopen donderdag was er hier op Luzeiro de medewerkersdienst, met drama en zang door de DTS groep. Erg leuk, bijna alle vrijwilligers en medewerkers van de andere huizen waren er. Die avond is Cherry, eerst vrijwilliger op Refugo (opvanghuis voor HIV-besmette kinderen) hier gebleven. Zij werkt de komende tijd hier als vrijwilligster. Ze komt ook uit Nederland, dus het wordt hier echt een soort Nederlandse kolonie. Vooral omdat de DTS groep weg is. Ze zijn op Outreach, ter afsluiting van hun jaar. Ze gaan eerst twee weken naar São Paulo, en daarna 2 maanden naar Peru, om daar missionair werk te doen in één van de grootste sloppenwijken van Latijns Amerika. Om die reden (het vertrek) hebben we voor Pauliene, een Nederlandse DTS-er een afscheidsavondje georganiseerd en hebben we oerhollandse pannekoeken gebakken! Lekker! :D
Het weekend hadden we helemaal vrij hier op Luzeiro. Normaal hebben we alleen de zaterdag vrij, maar één keer in de maand proberen Tijs en Hetty een heel weekend vrij te regelen. En dat was deze week. Zaterdag hebben we eigenlijk niet érg veel ondernomen. Een beetje uitslapen, een uurtje straathockeyen (man, daar krijg je het warm van hier) en daarna een welverdiende duik in het zwembad. Af en toe krijg ik haast een schuldgevoel, omdat het op dagen dat er niets te doen is wel lijkt of ik in een vakantieresort zit ofzo. Maar goed. Niemand wordt er minder van als ik de faciliteiten hier gebruik, dus....niets om echt mee te zitten denk ik. En als je het té luxueus maakt straft God onmiddelijk, merkte ik. Ik was namelijk even mijn bezig te proberen mijn longen terug in conditie te brengen (na 6 jaar Reddend Zwemmen kón ik een behoorlijk eind onder water zwemmen, wat nu drastisch minder is geworden) door wat baantjes onder water te zwemmen. Probleem is alleen dat de bodem en de wanden van het zwembad een egale lichtblauwe kleur hebben, waardoor je dus moeilijk diepte en afstand kan inschatten. Je raad het al: ik ben op volle snelheid vierkant met mn kop tegen de muur aangezwommen. :S 10cm voor de muur dacht ik nog: waar blijft die muur nou, dit is wel een erg lang baantje. En tot ik de muur daadwerkelijk raakte had ik ook geen flauw benul waar die muur uithing. Het komt vast door de zon, daar wordt mn haar blonder van :P Zondag zijn we eerst met een boel vrijwilligers uit de verschillende huizen naar de Hippy Fair geweest (gigantische markt in de hoofdstraat van het centrum. En daarna met z´n allen vertrokken naar een ontbijtrestaurant. MAN! dat ontbijt ZO lekker kon zijn had niemand me ooit kunnen doen geloven zeg! Een heel buffet met alles wat je in het woordenboek tegenkomt onder het woord lekker! geweldig! Al met al een leuke dag gehad. Afgezien van het feit dat we op een gegeven moment met de Luzeiro-vrijwilligers over waren (Annemarie, Marjan en ik, Cherry was ziek) en Marjan geld op ging nemen bij de bank. Annemarie en ik gingen even wat drinken en brood halen in de supermarkt. Zitten we buiten te wachten op Marjan, begint er ineens een oude, geblondeerde vent in een leren broek en een zwart overhemd tegen ons aan te zwammen. In het Portugees, dat we dus allebei niet verstaan. We besloten de man maar te negeren (negéren, denk aan de klemtoon. Ik weet niet wat négeren is, maar t is vast niet goed) Onze geblondeerde leermeneer was echter niet zo gesteld op mensen die hem negeren, en begon om onze aandacht te trekken maar te blaffen. Nee, dat was geen typfout, hij begon te b-l-a-f-f-e-n! Ontztettend freaky, maar na een tijdje hield ie zich rustig. Waarna er een straatjongen van een jaar of 25 op me afkomt. Hij had een plastic bekertje, en wilde graag wat 7up van me (aangezien ik toch een 1,5 liter fles had. Ik vertelde hem dat ie maar even de supermarkt in moest wandelen en zijn eigen flesje moest halen (nou...vertellen, ik maakte het hem duidelijk...)Daarna liep hij weg. Naar zijn twee keer zo ongure maatje. Ze stonden een tijdje te smoezen, en kwamen toen met zijn tweeën een beetje dreigend voor me staan. Ik kreeg een waterval van boze portugeze woorden over me heen, en vond ze toch wel een beetje eng uit hun ogen staren. Ik heb er niet veel verstand van, maar ze zagen er uit alsof ze iets van drugs hadden gebruikt ofzo. We besloten maar weg te lopen, want in elkaar geslagen of overvallen worden zag ik ook niet echt zitten (ik zie liever geen grote jongens huilen nadat ik ze een lesje leer :P) één van de jongens probeerde me nog te laten struikelen, maar gelukkig ben ik soepel als een antilope (kuch) en ontweek ik behendig zijn uitgestoken voet. Waarna er aan de over kant van de straat WEER iemand tegen me aan begon te praten. Wéér in het Portugees. Ik dacht dat ik gek werd. Het was een oud vrouwtje, en ze bleef maar praten, en begon later in mn arm te knijpen. Toen Marjan uiteindelijk terugkwam (en gelukkig haar kennis van de Portugese taal had meegenomen) vertaalde ze dat de vrouw zei dat we de politie moesten waarschuwen (die lopen veel rond bij de HippyFair omdat de jongens ons waarschijnlijk probeerden pootje te haken om ons te beroven, en ze dus in de gaten gehouden moesten houden. De vrouw is zelf naar een agent toegegaan en heeft alles uitgelegd, en verbad ons om niet meer in de richting van de jongens te lopen. Inderdaad, ze adviseerde het niet, ze verbad het ons. Een ontzettend lieve vrouw dus, in plaats van een demente oude tang (wat ik eerst stiekem dacht (A))
Al met al zijn we veilig teruggekomen, en hebben we ´s avonds wéér pannekoeken gebakken en een film gekeken. Annemarie en Marjan waren met Tijs en Hetty mee naar de zogenaamde "tattoo-kerk" , een kerk waar opvallend veel mensen met lang haar en tatoeages komen. Toen ze terugkwamen hadden ze een cd voor me gekocht. Bij die kerk. Met kerkmuziek. Op de voorkant stond een piratenschip met doodshoofdzeilen, en ze dachten dat ik het wel wat zou vinden. Ik dus die cd opgezet...nieuwsgierig als ik was. Ik zal je dit vertellen:DIE CD ROCKT! Echt, als je denkt Christelijke muziek niets te vinden, en je houdt een beetje van metal en dergelijke muziek, sta me toe je mening te veranderen als ik terug ben. Echt ruige muziek :P
Ik ga nu naar de veranda. Als het goed is staat er lunch te wachten. De comments zijn nog steeds open voor reacties, en mailtjes en dergelijke vind ik ook erg leuk, mocht je iets persoonlijks kwijt willen (dejong.sjoerddejong@gmail.com)
Houdoe!