Nog even snel een post voordat over een half uurtje de bus naar het andere JOCUM huis vertrekt voor de vrijwilligersdienst.

Ik heb alweer een aantal vragen binnengekregen, die ik met plezier beantwoord (wat ben ik toch meegaand ;P )
Moet ik naast de kindergroepen ook huishoudelijk werk doen?
-Jazeker. Elke dag moet de keuken schoongemaakt worden, moet het vuil van het erf geraapt worden, moeten hondendrollen worden opgeruimd, en zo zijn er altijd wel klusjes te doen. Zo wordt het bijvoorbeeld ook tijd dat ik binnenkort mn vuile was ga doen. Dit houdt allemaal echter niet in dat ik dit soort taken gewend ben en ze dus terug in Nederland ook moet doen ;)
Ben ik al familie van Ronaldhino tegengekomen?
-Geen flauw idee. :P Misschien wel, maar ik vraag niet van iedereen die ik tegenkom de achternaam en stamboom. Als ik voetbaltalent ontdek stuur ik ze naar AJAX, erewoord Kev ;)
Heb ik al in het zwembad van de basis gelegen?
-Ja TUURLIJK! Een waterrat als ik kan geen 2 dagen droog blijven als er een zwembad tot mn beschikking is. Heerlijk om onder de braziliaanse zon je baantjes te kunnen trekken met zwoele muziek op de achtergrond (want datr hoor je hier altijd wel ergens uit een huis galmen)
Kun je de exacte GoogleEarth coördinaten doorgeven?
-uhm...nee? Geen flauw idee hoe ik daar achter zou moeten komen :P Zo gauw ik het weet post ik ze
Zijn er gesprekken met de vaste leiding?
-Geen georganiseerde gesprekken, maar één van de dingen die vanaf dag één wordt duidelijk gemaakt is dat je altijd bij iedereen terecht kunt. De vaste leiding krijgt per jaar natuurlijk een vrachtwagenlading vrijwilligers over zich heen die allemaal soortgelijke problemen tegenkomen, en de vrijwilligers zitten allemaal in het zelfde schuitje, dus daar kun je ook goed mee praten.
Voel je je zo nu en dan niet machteloos met al die ellende om je heen
- Jazeker. Vooral in het begin (sprak hij wijs na een week in Brazilië) had ik het er erg moeilijk mee dat de kinderen in zulke erbarmelijke omstandigheden moeten leven, maar veel van hen weten niet beter. En als die kinderen zelf vrolijk kunnen zijn, waarom zou ik dan gaan zitten jammeren. Ik ben hier om ze te helpen, en veel meer kan ik niet doen. Hoewel de machteloosheid altijd wel stiekem blijft steken hoor :s :(
Mis je je familie en vrienden in Nederland al?
-Ik heb zitten twijfelen of ik deze vraag wel moest beantwoorden :p Tuurlijk mis ik ze. Ik heb het hier druk met van alles en nog wat, en heb een hoop te verwerken, maar voor mensen missen heb je het nooit te druk. Vooral als je weet wat een groep ontzettend bijzondere, lieve, steunende mensen je achterlaat. Familie mis je altijd, ik de mijne des te meer (damn you, waarom zijn jullie zo liefhebbaar) Vrienden...Al mijn vrienden zijn stuk voor stuk identiek en zijn dus nooit te vervangen. Ik mis ze allemaal. En dan is er nog het vriendinnetje. Man wat mis ik je, Kirst. Er zijn zoveel momenten, indrukken en gebeurtenissen die ik met je zou willen delen (live dan) maar het kan niet. Gelukkig ben ik in December weer terug, en tot die tijd schrijf ik je brieven, stuur ik mailtjes en bellen we, maar ik blijf je missen.

Tot zover de vragenronde. Gebeurtenissen- en belevenissen-update volgt nog, de bus vertrekt zo.

Ciao Senhors e Senhoras, Meninos e Meninas ;)