Meu Deus, it´s been to long :)

Ola gente :D
weer een bewogen weekje geweest zeg. Voor alle trouwe lezers: sorry voor het wachten, ik zal mijn best doen alles in deze log goed te maken :)
Mensenmensen, waar te beginnen?
Allereerst vrijdag in plaats van de gebruikelijke vrijwilligersbijeenkomst met zijn allen uit eten geweest. Dom genoeg had ik die middag al twee hamburgers verslonden en kreeg ik dus niet erg veel méér naar binnen, maar gezellig was het wel. Na afloop zijn we met zijn allen naar een hotel gegaan (Wááááát, een hotel? met z´n allen? wat duur! Jeeeemigdepemig!!!!) om naar de bovenste verdieping te gaan om van het tuizicht te genieten. Helemaal gratis, dus niet jemigdepemig. Wel jemigdepemigmooi! Belo Horizonte by night, prachtig verlicht, de straten, de palmen, het park met alle tropische bomen. Geweldig :D Achteraf met wat mensen nog een cappucino gedronken in de shopping Cidade en teruggegaan naar Luzeiro.
Zaterdag was de diploma-uitreiking voor de DTS-studenten. Zoals gewoonlijk moest alles erg chique: elke DTS-er moest door iemand naar binnen gelopen worden, iedereen in nette kleren, dat soort dingen. Pauline, een Nederlands meisje van de DTS, had gevraagd of ik háár naar binnen wou begeleiden :O Tja, wie ben ik dan om nee te zeggen? Dus, ff leuk geaccepteerd, maar ik moest wel heel snel nette kleding regelen. Gelukkig wist ik in het jongenshuis Bruce te vinden, en Nathalie had me getipt dat hij wel nette kleren had. Geen woord gelogen! Prachtig driedelig zwart pak, hippe stropdas erbij, alles paste....Dus helemaal opgedirkt in mijn pak, met mijn zwarte All-Stars (voor de minder hippen onder ons: gympen ;p) ten tonele verschenen, in mijn borstzak een rode bloem die mooi matchte met Pauline´s jurk....Iedereen was onder de indruk. Sjoerd, normaal met zijn broek op zijn kont en een oud tshirt aan... in pak! Geen zorgen, ik ben op foto vastgelegd, dus ook gij kunt dit mirakel aanschouwen, waarde lezer :) Alleen nu nog even niet. Hoewel een razende ruzie een halfuurtje vantevoren een ietwat neerslachtige stempel op de avond had gedrukt (voor mij persoonlijk) was het toch een mooie avond, en had ik ook de gelegenheid een beetje rust in mijn kop te krijgen. Intussen is de helft van de DTS-ers al weg, is de ruzie opgelost, en is alles weer muito bom.
Zondag was ook een vrije dag, grotendeels gespendeerd met denken, praten, mailen, telefoneren....met gewenst resultaat :)
Maandag....groepen, en helpen met het schoonmaken van de keuken, omdat er weer flink gemiscommuniceerd was..of iets dergelijks...en ´s avonds om half 8 tot de conclusie gekomen dat ik wel erg moe was. Ik keek tv, en mijn ogen zakten telkens naar beneden. Dus maar mijn bed in gekropen, en de volgende ochtend werd ik om stipt half 8 weer wakker. 12 uurtjes slaap, zonder dat ik veel inspannende dingen heb gedaan! Beetje apart, maar wel ff lekker.
Dinsdag...groepen, en ook weer de keuken schoonmaken omdat het mijn beurt was....Maaarrrr let wel, let wel, let wel. De avond bracht verandering. In de vorm van een telefoontje :) Bruce belde op, met het idee om met een groepje uit eten te gaan. Sjiek uit eten. Bij Pinguim. Ik weet niet of ik dit al een keer verteld heb, maar lopen op weg naar het Tapas-eet-zoveel-pizza-als-je-wil-restaurant kom je langs een groot chique restaurant met dure auto´s, mannen in pak en gaten in het dak omdat de bomen anders krom staan. Muito chique, en wij zouden daar uit eten. Gewoon, omdat het zo leuk is om je op te dirken. Dus zijn Hester, Bruce, Nathalie en ik in onze beste kloffie in de taxi gestapt en hebben we me toch gegeten! Voor Braziliaanse begrippen was het érg duur, maar het was het wel waard. Ontzettend lekker eten, en afgesloten met een lauwe milkshake van de McDonalds....Het hoeft niet altijd zo gek natuurlijk he? Het is ook een keer goed ;)
Vandaag...De dag is nog jong, maar toch valt er al veel te vertellen. Aangezien er mensen op Luzeiro zijn om het dak te repareren (het regent onderhand binnen harder dan buiten af en toe) zijn alle dakpannen van de veranda af, en zijn alle tafels en stoelen ook verplaatst in verband met vuil en dergelijke. Dus, zittend op een muurtje maar van mijn ontbijt genoten (geroosterd brood met suiker...mmmm) en op naar de bidstond. Op woensdagen bidden we voor Jocum. Alle Jocumbasissen over de hele wereld. Vandaag was er een speciaal gebedspunt. In Oost-Timor is een medewerker, Edgard (volgens mij, in ieder geval uitgesproken als edgiegaar(met zachte g)) overleden. Terwijl hij in zijn auto zat is hij staande gehouden door een groep criminelen/bandieten/slechterikken met zwaarden. Hij werd met een zwaard op zijn nek geslagen, maar wist te ontkomen. Zo goed als het ging probeerde hij met zijn auto bij het ziekenhuis te komen, maar daar had een andere groep criminelen de straat afgezet, en kon hij er niet door. Ze kwamen hem achterna en hebben hem uiteindelijk vermoord. Later is ook het huis van de Jocumleider van de basis daar gestenigd. Geen ruit is meer heel. Voor zover ik weet was het enige motief het feit dat zij Christenen waren en het woord van God wilden verspreiden. Zelfs na aardig wat verhalen over criminaliteit en moord te hebben gehoord voor mij echt schokkend dat zoiets kan. Wat het verhaal des te raarder maakte (voor mij persoonlijk) was het volgende. Normaal droom ik niet. Of eigenlijk: ik droom wel, maar onthoudt mijn dromen alleen bij hoge uitzondering. Wat is nou het geval: vannacht heb ik, zonder eerder het verhaal uit Oost-Timor te hebben gehoord, gedroomd dat iemand met een zwaard werd onthoofd. De setting was compleet anders, maar het verbaasde me wel. Het feit dat ik een keer een droom onthoudt, en dat dat dan zo dicht bij de werkelijkheid staat...toeval lijkt een beetje onwaarschijnlijk. Al met al is het een ietwat rare situatie waarvan ik niet precies weet wat ik moet denken. Moet ik bang zijn voor wat ik verder droom? Of zal deze gebeurtenis me dusdanig beinvloeden dat ik juist hierdóór van alles droom, en onterecht bang ben dat die dingen gebeuren? Of was het écht gewoon toeval? Ik weet het niet, maar zodra ik meer weet post ik het.
Nog meer nare verhalen. Gisteravond gingen drie DTS-ers met de bus naar de kerk, toen plotseling 3 mannen via de achterdeur in de bus stapten. Eerst even wat uitleg over het bussysteem hier. Bussen hebben drie deuren. Instappen mag alleen via de voorste deuren. Je moet dan langs een man bij een draaihekje (dus niet langs de chauffeur) om te betalen, dan kun je door het draaihekje en als je je bestemming bereikt kun je door de achterste 2 deuren naar buiten. Deze mannen kwamen dus via de achterkant naar binnen, en betaalden niet. De conducteur (man bij het poortje) zei dat de bus nergens heenging als de mannen niet betaalden. Zei antwoordden door pistolen(of geweren, niet helemaal duidelijk) te trekken en vriendelijk te melden dat dit een overval was. Ze gingen alle mensen langs (en dus ook de DTS-ers) en eisten al hun geld en bezittingen, terwijl ze iedereen nauwgezet onder schot hielden. Daarna namen ze het geld van de conducteur en vertrokken ze. Hoewel niemand gewond is geraakt en één van de DTS- studenten haar tas achter haar rug verborgen wist te houden is dit wel een voorval dat slecht een paar straten verderop is gebeurd. Als ik me niet vergis op een bus die ik ook wel eens pak. Dit soort dingen zetten je wel weer even met je twee geslipperde voetjes op aarde. Ik had (en heb) als ik door de wijk loop best een veilig gevoel, en niet echt het idee dat me veel kan overkomen, maar verhalen als deze laten je toch maar even merken dat dit lang niet altijd het geval is. Gelukkig heb ik geen dromen gehad over bussen en pistolen, maar ik weet wel dat ik wat beter oplet als ik in het vervolg de bus neem.
Dat was het dan alweer zo´n beetje. Nog 14 daagjes en ik smeer hem weer naar Nederland. Hoewel ik iedereen en een hoop dingen heel erg mis, zal het moeilijk worden het huis en alle mensen hier achter te laten, niet wetend of ik ze ooit nog weerzie. Ik ga proberen af te sluiten met twee knallende weken, en ik zie wel waar ik terecht kom.
Mensen!
Tot de volgende log! Bedankt voor alle mailtjes en comments, you guys keep me going!