Puxa vida....weer veel gebeurd...

Ta bom...Ten eerste is David (USA) eerder naar huis vertrokken. Hij kreeg over de telefoon te horen dat zijn dochter van 24 een ernstige hartaandoening heeft en open hart chirurgie nodig heeft. Vandaar dat hij een aantal weken eerder naar huis is gegaan, ook om zijn familie te steunen. Ik zal hem best missen, want hoewel hij een stuk ouder was dan ik was het een leuke kamergenoot en een inspirerend persoon om mee te praten.
Afgelopen zondag ben ik met Hester, Mathilde (Vrijw.,NL) en (wat slecht ik ben dr naam kwijt) uit Australië de stad in geweest, en op de terugweg kwamen we op straat een groep mensen tegen die Capoeira aan het doen waren. Bovenop een elektriciteitskastje staand had ik een prachtig overzicht (er stonden veel mensen omheen) en het was echt geweldig om te zien en te horen. De muziek, de zang, de dansers/vechters...iedereen deed wel iets, en zodoende ontstond er een heel gaaf sfeertje. Tussendoor ging er iemand rond om CD´s te verkopen, dus raad maar. Inderdaad...een klein aantal Real´s armer kan ik me de trotse eigenaar van die CD noemen :P
Maandag zijn we met een hele groep vrijwilligers en staffwerkerd wezen bowlen in de Shopping de Rei. Door wat kleine miscommunicaties en het feit dat Nathalie en ik nog even langs Cherry wilden om afscheid te nemen was het eerst nog maar de vraag of we de rest van de groep zouden vinden (we wisten niet eens zeker of ze wel naar dezelfde bowlingbaan gingen) maar uiteindelijk is alles goedgekomen. Hoewel ik, met de coördinatie en inschattingsvermogen van een aangebrande pannekoek, als persoon met de laagste score begon, heb ik, mede door een strike in mijn laatste worp toch nog 4e plaats weten te bemachtigen. Beste van de slechtste drie. Ik vind het toch al weer heel wat.
Ik....(even denken, alle dagen lijken zo op elkaar) ben dinsdag nog met Hester naar de Shopping Cidade geweest...gewoon om een beetje rond te loeren en te kijken of Hester een nieuwe camera kon kopen (de hare is gestolen in het meisjeshuis) en hoewel ik het nog steeds een idioot iets vind dat daar, terwijl het buiten 25 graden is, binnen in het winkelcentrum een megantische kerstboom staat met een besneeuwd elvendorpje eromheen, hebben Hester en ik mooi gebruik gemaakt van de gelegenheid om.....met de KERSTMAN op de foto te gaan! XD Een Braziliaanse kerstman! Wel blank, maar super aardig en....met een echte witte baard! Vandaag kunnen we de foto ophalen :P
Gister was het een feestdag, en was iedereen dus lekker vrij. Ik heb op internet even opgezocht wát voor feestdag het precies was, en het was Republic Proclamation Day...dus ik denk dat ze dan vieren dat Brazilië een republiek is geworden ofzo? gokje. ;) Ik heb eigenlijk de hele dag een beetje rond het huis gehangen (zoals de meesten) en door de mevrouwen van de nagelcursus mijn nagels laten verzorgen. Beetje jammer dat ze als je net ff niet oplet snel nagellak op je nagels smeren :o Gelukkig zie je het niet zó erg, maar mn nagels glimmen we een beetje....´s Avonds zijn Esther, Johan, Marloes en ik naar de film geweest in de Shopping Cidade. O Sacroficio, of in het engels: The Wicker Man met Nicolas Cage. Bizarre, maar mooie film. Wat me wel opviel is dat toen in de film twee mensen elkaar zoenden, de hele zaal rumoerig werd, terwijl het hier in Brazilië volkomen normaal is als twee mensen op straat uitgebreid elkaars kiezen staan te poetsen...Beetje raar :) Voor de film, buiten de shopping cidade stonden we met zijn alleen even te kijken bij wat mensen die sieraden en dergelijke verkochten, toen er een man naar me toe kwam om me iets te verkopen. Een sigaar ofzo. Aangezien ik redelijk hard niet rook heb ik hem vriendelijk bedankt, maar hij bleef maar staan en tegen mee aankletsen. Dus op een gegeven moment zijn sigaar maar eens vastgepakt (wee je gebeente als ik flauwe comments krijg op deze zin) en goed bekeken. Bleek dat het een luchtje was! In een lang smal flesje, bruin, ruige textuur, en verpakt in een aluminium "sigaren"koker. En het was nog een verdraaid lekker luchtje ook! Nóg een paar Real lichter ben ik nu de lekker-ruikende bezitter van een Capoeira CD :)
Verder is gisteravond de DTS (Discipleship Training School) groep teruggekomen van hun twee maanden durende Outreach (praktisch gedeelte van de DTS) in Peru. Het is dus weer druk op Luzeiro. Wel leuk om na 2 maanden weer al die bekende gezichten te zien.De jongens waren vandaag echt lastig...de laatste tijd sowieso al. Af en toe moet ik echt ff op mijn lip bijten om er niet één een schop te verkopen. Vooral als je niet zo heerlijk geslapen hebt, en ze kijken je met zo´n uitdagende blik op hun smoeltjes aan, terwijl ze stoelen jou kant opgooien, zou je er het liefst één afschieten.
Ergens vandeweek (ik heb echt geen fláúw idee wanneer het nou was) zat ik met Nathalie in de tv-kamer Spiderman te kijken, onder het genot van een kilo ijs en 2 liter Guarana-frisdrank, toen Hester vroeg of ze mijn sleutel mocht lenen. Het DTS-gebouw zat al op slot, en zij had geen sleutel van die deur. Geen probleem, als ze de deur niet op slot zou doen en mijn sleutel op een tafeltje bij de trap zou leggen. Alles leuk en aardig, tot ik er na de film achter kwam dat iemand ánders de deur op slot had gedaan....en iedereen al op bed lag. Gelukkig voor mij mist er een raampje uit de deur, dus heb ik mezelf achterstevoren (voeten eerst) door een raampje van 20x60 (plusminusbijbenaderinggeschat) op een meter hoogte weten te werken (confettit voor degene die hier wél een goede zin van kan maken) En het is gewoon gelukt. Sjoerd de inbreker is in je DTS-gebouw om je bijbels te stelen ;) :3