Hoipippeloi!

Vandaag is het alweer woensdag. De nieuwe vrijwilligster is er, en ik zat er een beetje naast. Ze heet Maria, en komt uit Noorwegen...(wat is het verschil, ze eten allemaal Knäckebrot daar in het Noorden ;)) Het verhaal gaat dat ze recentelijk in Brazilië getrouwd is...met een Noor...maar wat ze dan hier komt doen is mij een raadsel. Binnenkort maar eens vragen. De Noor waarmee ze getrouwd is speelt trouwens in één van de bekendste bands uit Noorwegen: The Kaiser Orchestra. Ik heb er nog nooit van gehoord, en het is geen orkest, maar whatever...als hij er blij van wordt ;) Gisteren ben ik samen met Maria, Marjan en Felipe weer op huisbezoek geweest, alleen was er niemand thuis >_> Wel kwamen we onderweg vier meisjes tegen van een jaar of zeven die op miracleuse wijze mijn naam wisten :o en met z´n vieren tegelijk m´n hand wilden vast houden :o en aan mn hand gingen ruiken....en daarna gigantisch moeilijk weg te krijgen waren. Dus, uhm....okeeeee -_-" Wat was dat? Blijkbaar heb ik vier nieuwe vriendinnetjes ;) En dat voor een lelijke Nederlander tussen de gebruinde Braziliërs ;) ´s Avonds zijn Linda, Maria en ik nog even naar de supermarkt geweest om wat dingetjes te kopen, en op de terugweg dacht Linda een leuke trap te kennen, die dwars door de favela heen recht naar ons huis leidde...Ja, leuk. Moet je die trap wel kunnen vinden, Linda. We waren dus een beetje verdwaald. Uiteindelijk heb ik de weg maar teruggevonden, en zijn we uiteindelijk ook nog bij de trap uitgekomen die Linda zocht. (toch maar goed dat ik de wijk op mn duimpje ken...KUCH) Verder gebeuren er op het moment niet echt miracleus spectaculaire dingen. Er worden hier en daar wat mensen ziek, er worden hier en daar wat mensen beter. Ik heb al lang niets meer gehoord over schiertpartijen, dus wat dat betrefd...is het misschien wel eens goed dat ik niet zoveel heb om over te schrijven